In mijn praktijk hangt een oude leren motorjas. Ik denk zeker zo'n 35 jaar oud. Al ziet hij er nog prachtig uit,
het leer is wel helemaal stug geworden en als je
hem aantrekt voelt het als een korset.

Soms is het zo ook gesteld met iemand die ik masseer. Als ik mijn hand neerleg bijvoorbeeld bij de schouder, is de eerste reactie dat spieren spannen.
Het is een soort schrikreactie. Een dergelijke reactie komt overigens voor in elke situatie die spannend is of stress oplevert. En elke keer wordt er meer spanning opgebouwd. Niet alleen de spieren reageren ook de bloeddruk en ademhaling doen mee. De bloeddruk kan wat stijgen en de ademhaling wordt wat gejaagder. 

Al is de verleiding groot om meteen stevig te gaan masseren, beter is het af te wachten en mijn hand rustig te laten liggen. Zo krijgt het lichaam alle gelegenheid om aan de situatie te wennen.
Niet ik maar jouw lichaam bepaalt het tempo. 

De volgende stap is om, terwijl m'n hand op dezelfde plek blijft liggen, een beetje te variëren in het druk geven met mijn hand. Door te spelen met dan weer iets meer en dan weer wat minder druk, gaan als vanzelf je spieren ook mee in het ritme van spannen, en weer ontspannen.

Op deze wijze wordt een eerste beginnetje gemaakt in kennismaken met massage en wat ervaring opgedaan. Of zoals iemand het eens omschreef. 'Het is te vergelijken met het bijzondere gevoel op een eerste lentedag. De wind is nog guur, maar op een beschut plekje in de zon kan de winterjas eindelijk even los.'